De tijd vliegt hier voorbij!
Door: Annemieke
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
21 Februari 2010 | Burkina Faso, Ouagadougou
Hallo iedereen!
Leuke reacties weer, ik vind het hartstikke leuk dat iedereen zo meeleeft met mij!
Laatst heb ik aan mijn gastvader en moeder uit proberen te leggen waarom ik ’s avonds meestal al om half 9 op bed ga. In me nog gebrekkig Frans heb ik verteld dat hun allemaal ’s middags tussen 12 en 3 (op het heetst van de dag) binnen blijven en gaan slapen en eten. Ik ben natuurlijk veel te enthousiast en ga ’s middags juist van alles ondernemen! Vandaag na het middag eten vroeg mijn moeder of ik nu ging slapen. Nou ik heb het geprobeerd, maar zonder succes. Ik lag in bed en ben maar sudoku gaan spelen. Dat had ik ook snel bekeken, dus ben ik er maar uitgegaan. Missie mislukt.
Oh, ik ben deze week weer door de pastoor ge-sms’t en gebeld. Het telefoontje heb ik expres niet opgenomen, hij zou me dan vast weer gaan uitnodigen voor een gesprek en laat ik daar nou niet echt veel behoefte aan hebben. Ik zal de sms trouwens weer even vertellen, komt ie;
Ik wens je geweldige zegen,
oneindige wonderen,
oneindige geluk en
oneindige comfort van god en men.
God zegent jou en ziet je op zondag.
Pastoor.
Ik heb niks terug gezegd, had echt geen idee wat ik hierop moest zeggen.
Laatst had ik een pukkel midden op mijn voorhoofd, hartstikke vervelend maar het is niet anders. Ik vind het dan ook niet erg leuk als iemand mij daar nog een keer extra op wijst. De werkster en mijn gastmoeder mij er niet meer op hadden kunnen wijzen dan van de week. Ik kwam thuis vanaf de talenschool en me moeder en werkster zitten buiten op de veranda. Ik begroet ze vriendelijk en toen begonnen ze te wijzen naar me voorhoofd. Ik begreep er niks van, maar toen de werkster er zelfs aan begon te voelen en uitgebreid had bestudeerd snapte ik dat het om mijn pukkel ging. Ze waren zo verbaasd, ik vraag me af of ze dat nou nog nooit eerder hebben gezien? Ach heb maar gezegd dat het door de zon kwam, want ik wist het franse woord voor pukkel niet.
Vorige week woensdag hadden we met de hele groep intervisie gehad met onze begeleidster in de stad. Op de terug weg reed ik vrolijk met mijn brommertje toen hij er opeens mee ophield. Ik dat ding weer opnieuw aangetrapt (dat is ook zo’n gedoe, dat aantrappen. Heb trouwens een Peugot Fox P50, als iemand dat leuk vind om te weten.) hield hij er na een paar meter weer mee op. Samen met nog iemand waarvan de brommer er ook mee ophield ben ik naar de maker gegaan. Ook zoiets aparts, overal in de stad zitten brommer makers echt op elke hoek. Je hoeft zeker nooit langer dan 2 minuten te lopen, ideaal! Ook betaal je wanneer er geen nieuwe onderdelen zijn opgezet, meestal rond de 100/200 FCA, dat is rond de 0,15/0,30 cent! Om een lang verhaal kort te maken hebben we daar anderhalf uur gezeten en bleek op het laatst (ik schaam me dood) dat mijn benzine op was!! Daar heb ik weer van geleerd, haha!
Heb ook nog een nummer aangeboden gekregen van een van de mannen daar, maar die heb ik vriendelijk ‘nee’ gezegd.
Vorige vrijdag zijn we met de hele groep nadat de franse les was afgelopen naar een hotel (Villa Rosa) gegaan voor een lunch. Dit hotel wordt gerund door een Nederlander, en er overnachten daar ook vele Nederlanders. Het is echt een heel schattige hotel, klein maar fijn. We hebben gezellig geklets met de eigenares en een heerlijke lunch gehad. Er slaapt ook een jongen die iets ouder is dan ons en die nodigde ons uit om die avond mee te gaan op stap in de stad. Die avond zijn we met 5 meiden, met hem en nog 2 Nederlanders op ‘stap’ geweest. We kwamen bij een kroegje waar volgens mij alle blanken van Bobo zich hadden verzameld. Het was echt een geweldige sfeer, er werd djembé gespeeld en volop op z’n Afrikaans gedanst. Heb hier helaas geen foto’s van gemaakt, maar dat komt misschien de volgende keer nog. We zitten nu ongeveer 1-2 keer per week bij het hotel meteen paar meiden, gewoon om een drankje te drinken en te kaarten. Zit daar heel gezellig namelijk!
Deze week heb ik alle stageplekken waaronder die van mij gezien. Was enorm nieuwsgierig hoe het er allemaal uitzag. Mijn stageplek ‘Le Nid’ is best een eind van mijn huis vandaan, ik denk dat het 30 minuten op de brommer is, maar de weg is wel erg goed. Le Nid is niet alleen een weeshuis maar op het terrein is ook een dokterspost, apotheek en een kraamafdeling. We zijn we eerst wezen kijken bij de dokterspost want daar gaat ook iemand stage lopen. Later zijn we naar het weeshuis gegaan. Het is een langwerpig gebouw met 3 grote slaapruimtes, opgedeeld op leeftijd van de kinderen. De gang die ervoor loopt geldt ook voor speelplaats van de kinderen.
Jeetje we kwamen daar binnen, en van al de stageplekken die ik van de anderen had gezien voelde dit echt voor mij. Al die kleine dropies! Ik weet zo niet hoeveel kinderen er zijn, maar er zijn er waarschijnlijk rond de 8 die kunnen lopen. Van de kinderen die daar komen is vaak de moeder overleden tijdens de geboorte en de vader kan niet voor ze zorgen. De kinderen blijven daar van 0 tot 2 jaar. Daarna wordt er gekeken of er een familielid voor ze kan zorgen, zo niet dan gaan ze naar SOS Kinderdorp. Wat ook een stageplek voor is. Morgen begint mijn stage. Ik ben behoorlijk zenuwachtig, maar heb er ook heel veel zin in. Hetgeen waar ik vooral tegenop zie is de franse taal. Dat wordt wel even moeilijk.
Donderdag heb ik vlechtjes in mijn haar laten zetten. Eerst had ik aan mijn moeder hier gevraagd of zij iemand wist die dat bij mij wilde doen. Zij had haar gevraagd maar blijkt dat zij niet met mijn haar om kan gaan, het is te glad haha! 1 van de andere meiden had het bij een plaatselijke kapper laten doen, dus ben ik daar ook heen gegaan. Al met al heb ik er anderhalf uur gezeten, maar het resultaat is hartstikke leuk en ideaal. Het is een stuk koeler op mijn hoofd! Ik ben helaas wel afgezet, moest 3000 betalen. Dat is voor hier behoorlijk veel (mijn gastmoeder verklaarde mij nog net niet voor gek), het is voor ons ongeveer €4,50 dus dat viel voor mij eigenlijk heel erg mee.
Gisteren zijn we samen met Trudi naar een ceremonie geweest bij een basisschool. Ik weet niet meer precies hoe het zat, maar het kwam er op neer dat er een enorme container met medische spullen was aangekomen. Dit is geregeld door een IJslandse echtpaar. Zij hebben een stichting en hebben het voor elkaar gekregen enorm veel spullen hierheen te krijgen. Alle spullen werden verdeeld onder 7 instellingen bijv. scholen en ziekenhuizen.
Oh we hebben hier iets gevonden wat eigenlijk niet zo goed is om te weten, een ijssalon! Ze verkopen daar niet alleen ijs, maar ook taart, koek, hamburgers en nog veel meer. We waren daar laatst een keer met een paar meiden, en we hebben gegeten alsof ons leven ervan af hing, haha! Eerst een stuk taart, toen een Fanta, en daarna ook nog een hamburger! We voelden ons even weer helemaal of we in Nederland waren. Dat is trouwens best iets wat ik mis, het Nederlandse eten.
Zo dit is het voor voorlopig even weer, ik hoop dat ik van de week nog een stuk kan plaatsen over hoe mijn stage is.
Veel liefs
Annemieke
Leuke reacties weer, ik vind het hartstikke leuk dat iedereen zo meeleeft met mij!
Laatst heb ik aan mijn gastvader en moeder uit proberen te leggen waarom ik ’s avonds meestal al om half 9 op bed ga. In me nog gebrekkig Frans heb ik verteld dat hun allemaal ’s middags tussen 12 en 3 (op het heetst van de dag) binnen blijven en gaan slapen en eten. Ik ben natuurlijk veel te enthousiast en ga ’s middags juist van alles ondernemen! Vandaag na het middag eten vroeg mijn moeder of ik nu ging slapen. Nou ik heb het geprobeerd, maar zonder succes. Ik lag in bed en ben maar sudoku gaan spelen. Dat had ik ook snel bekeken, dus ben ik er maar uitgegaan. Missie mislukt.
Oh, ik ben deze week weer door de pastoor ge-sms’t en gebeld. Het telefoontje heb ik expres niet opgenomen, hij zou me dan vast weer gaan uitnodigen voor een gesprek en laat ik daar nou niet echt veel behoefte aan hebben. Ik zal de sms trouwens weer even vertellen, komt ie;
Ik wens je geweldige zegen,
oneindige wonderen,
oneindige geluk en
oneindige comfort van god en men.
God zegent jou en ziet je op zondag.
Pastoor.
Ik heb niks terug gezegd, had echt geen idee wat ik hierop moest zeggen.
Laatst had ik een pukkel midden op mijn voorhoofd, hartstikke vervelend maar het is niet anders. Ik vind het dan ook niet erg leuk als iemand mij daar nog een keer extra op wijst. De werkster en mijn gastmoeder mij er niet meer op hadden kunnen wijzen dan van de week. Ik kwam thuis vanaf de talenschool en me moeder en werkster zitten buiten op de veranda. Ik begroet ze vriendelijk en toen begonnen ze te wijzen naar me voorhoofd. Ik begreep er niks van, maar toen de werkster er zelfs aan begon te voelen en uitgebreid had bestudeerd snapte ik dat het om mijn pukkel ging. Ze waren zo verbaasd, ik vraag me af of ze dat nou nog nooit eerder hebben gezien? Ach heb maar gezegd dat het door de zon kwam, want ik wist het franse woord voor pukkel niet.
Vorige week woensdag hadden we met de hele groep intervisie gehad met onze begeleidster in de stad. Op de terug weg reed ik vrolijk met mijn brommertje toen hij er opeens mee ophield. Ik dat ding weer opnieuw aangetrapt (dat is ook zo’n gedoe, dat aantrappen. Heb trouwens een Peugot Fox P50, als iemand dat leuk vind om te weten.) hield hij er na een paar meter weer mee op. Samen met nog iemand waarvan de brommer er ook mee ophield ben ik naar de maker gegaan. Ook zoiets aparts, overal in de stad zitten brommer makers echt op elke hoek. Je hoeft zeker nooit langer dan 2 minuten te lopen, ideaal! Ook betaal je wanneer er geen nieuwe onderdelen zijn opgezet, meestal rond de 100/200 FCA, dat is rond de 0,15/0,30 cent! Om een lang verhaal kort te maken hebben we daar anderhalf uur gezeten en bleek op het laatst (ik schaam me dood) dat mijn benzine op was!! Daar heb ik weer van geleerd, haha!
Heb ook nog een nummer aangeboden gekregen van een van de mannen daar, maar die heb ik vriendelijk ‘nee’ gezegd.
Vorige vrijdag zijn we met de hele groep nadat de franse les was afgelopen naar een hotel (Villa Rosa) gegaan voor een lunch. Dit hotel wordt gerund door een Nederlander, en er overnachten daar ook vele Nederlanders. Het is echt een heel schattige hotel, klein maar fijn. We hebben gezellig geklets met de eigenares en een heerlijke lunch gehad. Er slaapt ook een jongen die iets ouder is dan ons en die nodigde ons uit om die avond mee te gaan op stap in de stad. Die avond zijn we met 5 meiden, met hem en nog 2 Nederlanders op ‘stap’ geweest. We kwamen bij een kroegje waar volgens mij alle blanken van Bobo zich hadden verzameld. Het was echt een geweldige sfeer, er werd djembé gespeeld en volop op z’n Afrikaans gedanst. Heb hier helaas geen foto’s van gemaakt, maar dat komt misschien de volgende keer nog. We zitten nu ongeveer 1-2 keer per week bij het hotel meteen paar meiden, gewoon om een drankje te drinken en te kaarten. Zit daar heel gezellig namelijk!
Deze week heb ik alle stageplekken waaronder die van mij gezien. Was enorm nieuwsgierig hoe het er allemaal uitzag. Mijn stageplek ‘Le Nid’ is best een eind van mijn huis vandaan, ik denk dat het 30 minuten op de brommer is, maar de weg is wel erg goed. Le Nid is niet alleen een weeshuis maar op het terrein is ook een dokterspost, apotheek en een kraamafdeling. We zijn we eerst wezen kijken bij de dokterspost want daar gaat ook iemand stage lopen. Later zijn we naar het weeshuis gegaan. Het is een langwerpig gebouw met 3 grote slaapruimtes, opgedeeld op leeftijd van de kinderen. De gang die ervoor loopt geldt ook voor speelplaats van de kinderen.
Jeetje we kwamen daar binnen, en van al de stageplekken die ik van de anderen had gezien voelde dit echt voor mij. Al die kleine dropies! Ik weet zo niet hoeveel kinderen er zijn, maar er zijn er waarschijnlijk rond de 8 die kunnen lopen. Van de kinderen die daar komen is vaak de moeder overleden tijdens de geboorte en de vader kan niet voor ze zorgen. De kinderen blijven daar van 0 tot 2 jaar. Daarna wordt er gekeken of er een familielid voor ze kan zorgen, zo niet dan gaan ze naar SOS Kinderdorp. Wat ook een stageplek voor is. Morgen begint mijn stage. Ik ben behoorlijk zenuwachtig, maar heb er ook heel veel zin in. Hetgeen waar ik vooral tegenop zie is de franse taal. Dat wordt wel even moeilijk.
Donderdag heb ik vlechtjes in mijn haar laten zetten. Eerst had ik aan mijn moeder hier gevraagd of zij iemand wist die dat bij mij wilde doen. Zij had haar gevraagd maar blijkt dat zij niet met mijn haar om kan gaan, het is te glad haha! 1 van de andere meiden had het bij een plaatselijke kapper laten doen, dus ben ik daar ook heen gegaan. Al met al heb ik er anderhalf uur gezeten, maar het resultaat is hartstikke leuk en ideaal. Het is een stuk koeler op mijn hoofd! Ik ben helaas wel afgezet, moest 3000 betalen. Dat is voor hier behoorlijk veel (mijn gastmoeder verklaarde mij nog net niet voor gek), het is voor ons ongeveer €4,50 dus dat viel voor mij eigenlijk heel erg mee.
Gisteren zijn we samen met Trudi naar een ceremonie geweest bij een basisschool. Ik weet niet meer precies hoe het zat, maar het kwam er op neer dat er een enorme container met medische spullen was aangekomen. Dit is geregeld door een IJslandse echtpaar. Zij hebben een stichting en hebben het voor elkaar gekregen enorm veel spullen hierheen te krijgen. Alle spullen werden verdeeld onder 7 instellingen bijv. scholen en ziekenhuizen.
Oh we hebben hier iets gevonden wat eigenlijk niet zo goed is om te weten, een ijssalon! Ze verkopen daar niet alleen ijs, maar ook taart, koek, hamburgers en nog veel meer. We waren daar laatst een keer met een paar meiden, en we hebben gegeten alsof ons leven ervan af hing, haha! Eerst een stuk taart, toen een Fanta, en daarna ook nog een hamburger! We voelden ons even weer helemaal of we in Nederland waren. Dat is trouwens best iets wat ik mis, het Nederlandse eten.
Zo dit is het voor voorlopig even weer, ik hoop dat ik van de week nog een stuk kan plaatsen over hoe mijn stage is.
Veel liefs
Annemieke
-
21 Februari 2010 - 09:59
Sissi En Mirjam:
Bedankt voor je verslag.
Wat is het toch moelijk die taal?
Je ziet er mooi uit met die vlegjes lekker fris he annemieke.
Die dozen die je daar ziet pakken ze bij ons in het zaaltje ook in.
Een organistie van uit de kerk. Deze doozen worden ook op gestuurd naar afrika.gaan naar huishoudschool ziekenhuizen en weeshuizen.
Groetjes Mirjam en Sissi
-
21 Februari 2010 - 10:53
Piet En Lammy:
Wij hebben ook weer genoten van je verslag.
Je schrijft het zoals je ook bent.
Succes met je stage, het gaat vast goed komen met de taal.
gr. Piet en Lammy
-
21 Februari 2010 - 10:59
Gina:
Hoi meid,
Heb weer erg genoten van je verhaal en foto's kan je niet genoeg plaatsen! Erg leuk om te zien! Het haar staat je trouwens erg mooi!! Aankomende week heel veel plezier en succes in Le Nid!!
Dikke kus, -
21 Februari 2010 - 14:27
Chantal.!:
hee meid.!
wat weer een leuk verhaal.! leuk die vlechtjes in je haar.. en veel plezier en succes met je stage.. ohja me kaartje is onderweg.. ben benieuwt of die aan komt haha.!
Liefs.! -
22 Februari 2010 - 09:09
Janny Kors:
Hoi Annemieke wat weer een prachtig verslag jij geniet daar en wij genieten hier van jou. En wat een mooi koppie met vlechten.
dikke knuffel
tante janny -
22 Februari 2010 - 09:52
Anja:
Hallo nicht,
Fijn boven je verslag te lezen "de tijd vliegt voorbij", dat is toch een teken dat je het naar je zin hebt.En je beleeft zoveel nieuwe dingen in die paar maanden, geweldig.
Je kon wel familie van mij zijn zo zonder benzine!
Leuk dat je nu "stap" vrienden hebt daar, zit er nog wat leuks bij, graag foto volgende keer.
Ik hoor je niet vaak over je broer en zusje, doe je daar ook weleens leuke dingen mee.
Tot volgende week ( ieder weekend wacht ik met smart op het volgende verhaal)
Veel succes met je stage en die kleine droppies daar, ik zou die smoeltjes ook wel graag eens willen zien.
drie dikke kussen van mij.
-
23 Februari 2010 - 19:35
Oma Kors:
Lieve Annemieke,
Je kaart ontvangen.Fijn dat het je zo goed bevalt in Burkina Faso.Ik wens je nog een prima tijd toe!
Groeten en een kus van oma. -
24 Februari 2010 - 19:36
Jeannet:
Hey Annemieke,
Sorry maar ik moet het even zeggen....
Wat ben je toch een druif!! Vergeet ze benzine in de tank te stoppen. Moest er trouwens vreselijk om lachen.
Wat je nieuwe kapsel betreft: ECHT GAAF.
Ben erg benieuwd hoe je stage verloopt.
Veel succes gewenst.
Groetjes, Jeannet en familie. -
01 Maart 2010 - 13:43
Antje Schipper:
Heey Meid,
Wat een verhaal weer. Het mooiste vind ik toch wel de "pech" met de brommer. Muts, (keb het zelf ook een keer gehad hoor met de auto) hoort vast thuis in de familie.
Wat staat je dat haar zo leuk en inderdaad een stuk koeler en gemakkelijker zo. Ik wens je heel veel succes met je stage en de franse taal.
Groetjes en tot het volgende verhaal.
Antje en de boys.
-
03 Maart 2010 - 22:22
Erica:
hey meis,
wat een leuke verslagen,je beleefd genoeg meissie,dat pakken ze je nooit meer af.
dat haar staat je trouwens geweldig,nou meis blijf genieten voor je het weetis het voorbij en zit je weer bij mams aan de keukentafel met een bakkie thee,is trouwens ook gezellie of niet dan?
liefs erica en ps wordt niet.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
